Netvliezen scannen is al sinds de jaren 30 bekend bij de mensen. De loop van de bloedvaten in het netvlies is uniek bij ieder persoon. De scan wordt gemaakt door een grote lichtbundel die in het oog schijnt. Het weerkaatsende licht wordt opgenomen en hierdoor kunnen alle unieke punten opgeslagen worden. Er worden meer dan 400 punten opgeslagen, hierdoor is de kans kleiner dan 1 op een miljoen. Een nadeel hieraan is dat als er soms een error is in het systeem dat je niet herkend wordt, want als er 1 punt niet klopt gaat het systeem niet akkoord. Ook wordt deze manier van biometrie vaak als onprettig ervaren aangezien iemand voor een langere tijd in een fel licht moet kijken.
Het identificatiemiddel iris- retina herkenning is een van de nieuwere methodes. Er wordt veel verwacht van deze methode, want deze methode is ongeveer even betrouwbaar als de netvliesscan en daarnaast nog veel gebruiksvriendelijker. Dit komt omdat de gebruiker maar een paar seconde in een camera hoeft te kijken. Bij deze methode worden de details van de buiten- en binnengrenzen van de iris gescand. Deze informatie wordt opgeslagen in honderden sectoren. Er is wel voldoende licht nodig om een goed resultaat te krijgen. Klik op het plaatje hiernaast voor een linkje naar een filmpje met meer info over oogherkenning.